Τα κανάλια COSMOTE SPORT εξασφάλισαν για τους συνδρομητές τους μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του διεθνούς πάουερ φόργουορντ, ο οποίος από την παιδική του ηλικία ονειρευόταν να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού. Αφού τα κατάφερε, ανέφερε αποκλειστικά στην κάμερα της COSMOTE TV: “αυτό που απομένει είναι να τελειώσω στον Ολυμπιακό”, πριν προσθέσει “αυτό είναι ένα από τα όνειρά μου τώρα. Κακά τα ψέματα, όταν είσαι σε μια τέτοια ομάδα, σε τέτοιο επίπεδο, το όνειρό σου είναι το τώρα. Κοιτάς τον επόμενο στόχο και θες να τον υλοποιήσεις. Ο επόμενος στόχος τώρα, είναι το ευρωπαϊκό. Μετά το ευρωπαϊκό, είναι το πρωτάθλημα. Πρέπει συνέχεια να βάζεις κοντινούς στόχους, ώστε τα όνειρα, σιγά, σιγά να γίνονται πραγματικότητα”.

Σε ερώτηση του Άρη Μπάρκα για το αν ο επόμενος στόχος, μετά το ευρωπαϊκό και το πρωτάθλημα, είναι να ανανεώσει το συμβόλαιο που έχει με τους “ερυθρόλευκους”, ο ίδιος δήλωσε: “μένω ελεύθερος, οπότε είναι λογικό να υπάρχει αυτό ως στόχος. Μακάρι να συνεχίσω εδώ. Η αλήθεια είναι ότι γενικά, ως άνθρωπος δεν αλλάζω εύκολα συνήθειες. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με την ομάδα στην οποία βρίσκομαι τόσα χρόνια. Συμβαίνει και στην καθημερινότητά μου. Δηλαδή, έχω τους ίδιους φίλους, τις ίδιες συνήθειες. Από μικρός, δεν μου άρεσε να αλλάζω πολλά πράγματα. Ήμουν σταθερός σε κάποια πράγματα και σε κάποιες αξίες. Δεν έχει να κάνει δηλαδή, με Ολυμπιακοφροσύνη, αλλά με το θέμα της συνήθειας, το θέμα αγάπης, με το γεγονός ότι έχω περάσει σχεδόν όλη μου τη ζωή σε αυτήν την ομάδα. Μακάρι λοιπόν, να τελειώσω την καριέρα μου εδώ”.

Το δικό του σουτ ήταν που ολοκλήρωσε το 2012, την πιο εμβληματική ανατροπή στην ιστορία του Ολυμπιακού και άνοιξε ένα νέο κύκλο επιτυχιών. Ο ίδιος δεν νιώθει πως το “πεταχτάρι” άλλαξε τη ζωή του και την καριέρα του. “Μπορεί να βρέθηκα, το 2011, σε μια ομάδα όπου διαμορφώσαμε, όντως, ένα πάρα πολύ ωραίο σύνολο και μια ωραία παρέα, αλλά πάντα δούλευα και πάντα είχα ως στόχο το καλύτερο για τον εαυτό μου. Δεν ξεκίνησε η καριέρα μου το 2011. Και πιο πριν προσπαθούσα συνέχεια. Και πιο πριν δούλευα και πιο πριν στερούμουν πράγματα, ώστε να καταφέρω να βελτιωθώ. Σίγουρα παίζουν πολλά πράγματα ρόλο, για να βρεθείς σε μια ομάδα που θα στοχεύει κάθε χρόνο στο καλύτερο. Και η τύχη παίζει ρόλο”.

Όταν αγωνιζόταν στη Μάλαγα, δοκιμάστηκε μέσω ενός σοβαρού τραυματισμού. Σκεφτόταν από τότε πως η εξέλιξη της καριέρας του θα μπορούσε να είναι αυτή που έχει ζήσει;
“Όταν έχασα την αυτοπεποίθησή μου, όλο μου το άγχος, τα νεύρα, η τσαντίλα, μου έβγαινε στην προπόνηση. Πάντα έτσι ένιωθα καλύτερα με τον εαυτό μου. Πάντα έλεγα μέσα μου πως όταν τελειώσω την καριέρα μου, σε οποιαδήποτε ηλικία, θα ξέρω ότι έχω δουλέψει και θα έχω κάνει το καλύτερο δυνατό. Είτε δηλαδή, θα είχα επιτύχει, είτε θα είχα αποτύχει, στόχος ήταν να ξέρω πως έχω δώσει τον καλύτερο εαυτό. Να ξέρω πως το χάρισμα που μου έχει δώσει ο Θεός, μπόρεσα να το εκμεταλλευτώ στο μέγιστο, εντός και εκτός γηπέδου. Να είμαι όσο πιο συγκεντρωμένος γίνεται σε αυτό που κάνω”.

Πότε ο αθλητικός φόργουορντ, ο οποίος έπαιζε στη θέση “3”, αποφάσισε να γίνει ο ποιητής του ποστ;
“Είναι κάτι το οποίο πάντα το δούλευα, πάντα μου άρεσε να βάζω καινούργια πράγματα στο παιχνίδι μου. Μου άρεσε να παρακολουθώ καινούργιες κινήσεις. Ήμουν τυχερός που είχα ανθρώπους που με βοηθούσαν. Και στον Ολυμπιακό, ακόμα και στη Μάλαγα. Είχα πάντα διάθεση, ξυπνούσα τα πρωινά, πήγαινα και έκανα προπόνηση. Το σημαντικό είναι να το παλεύεις συνέχεια. Σε μια καριέρα, θα έλθουν και τα πάνω και τα κάτω. Θα έλθουν και οι άσχημες στιγμές. Στη Μάλαγα πέρασα αρκετά δύσκολα, όχι μόνο του τραυματισμού, αλλά κυρίως λόγω της αμφισβήτησης, αλλά έτσι είναι η ζωή ενός αθλητή. Πάντα θα υπάρχει η αμφισβήτηση. Βλέπεις παίκτες, όπως ο Σπανούλης, που έχουν κατακτήσει τα πάντα, να γνωρίζουν αμφισβήτηση με ένα άσχημο παιχνίδι. Μαθαίνουμε να ζούμε με αυτό και γινόμαστε καλύτεροι, όταν μπορούμε να το διαχειριστούμε σωστά”.
Τον είχε πειράξει που η αμφισβήτηση είχε ξεπεράσει την ιδιότητα του αθλητή και είχε φτάσει στο ανθρώπινο επίπεδο;
“Εννοείται πως σε πειράζει. Άνθρωπος είσαι και εσύ. Μπορεί ο κόσμος να σε βλέπει λίγο ξεχωριστό, με την έννοια ότι είσαι σε αυτό το επίπεδο, αλλά δεν παύει να είσαι άνθρωπος, να έχεις τις ευαισθησίες σου και να σε ενοχλούν μερικά πράγματα. Αλίμονο. Αλλά ό,τι άγχος είχα, ό,τι αμηχανία, ό,τι νευρικότητα υπήρχε, ό,τι άσχημο συνέβαινε, προσπαθούσα να το “βγάλω” σε προπόνηση και να γίνω καλύτερος. Όσο άσχημα και αν ένιωθα, όταν πήγαινα στα αποδυτήρια, έχοντας τελειώσει μια προπόνηση, ένιωθα καλύτερα μέσα μου”.

Στα 32 του χρόνια, πέρα από σταρ και ηγέτης, έγινε για πρώτη φορά στην καριέρα του μέλος της καλύτερης πεντάδας της Euroleague.
“Σίγουρα είναι πιο σημαντικό το γεγονός ότι είμαστε στο Final Four, πως βρισκόμαστε ως ομάδα εδώ που βρισκόμαστε, αλλά για τον κάθε αθλητή προσωπικά, κακά τα ψέματα, η διάκριση αυτή είναι κάτι το ιδιαίτερο. Αν μου έλεγες πριν κάποια χρόνια πως θα τη ζούσα, δεν θα το πίστευα. Προσπάθησα πάρα πολύ, για να είμαι εδώ πέρα και χαίρομαι πάρα πολύ που τα κατάφερα, με μια ομάδα, στην οποία οι παίκτες έχουμε δεθεί πολύ μεταξύ μας. Είμαστε φίλοι, ο καθένας έχει τον ρόλο του. Η ομάδα έχει διάρκεια και συνέπεια και κάθε δυο χρόνια είμαστε σε ένα Final Four. Οπότε αυτό με κάνει περισσότερο χαρούμενο και δημιουργικό”.

Αν μέχρι τώρα τα γούρια του Ολυμπιακού ήταν τα παιδιά της οικογένειας Σπανούλη, φέτος υπάρχει και η κόρη του Πρίντεζη, για να φέρει τύχη. Ήδη της πιστώνει την πρόκριση στην Πόλη. “Το κοριτσάκι που περιμένουμε έχει 1/1, μέχρι στιγμής. Μακάρι να συνοδευτεί και με έναν τίτλο”. Μένει να φανεί αν η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί.